Umowy deweloperskie, a kary umowne

Zgodnie z Art. 483 Par.1 Kodeksu cywilnego „Można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi poprzez zapłatę określonej sumy (kara umowna)” (Kodeks cywilny, Dz.U. 1964, Nr. 16, poz. 93 z późn. zm.) Kary umowne nie mają zastosowania w przypadkach niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań pieniężnych. Strony, zawierając w umowie karę umowną, powinny precyzyjnie określić, w jakich wypadkach oraz w jakiej wysokości można dochodzić jej zapłaty. Często spotykanym jest stosowanie zapisów dotyczących kar umownych w umowach zawieranych pomiędzy deweloperami oraz ich klientami. Deweloperzy proponujący w umowie zapisy dotyczące kar umownych, powinni pamiętać, aby ustalone były one z klientem indywidulanie oraz rażąco nie naruszały jego interesów. To pozwoli uniknąć sytuacji, w których osoba zobowiązana do zapłacenia kary umownej będzie uchylała się od jej uiszczenia, powołując się na tzw. niedozwolone klauzule umowne. Ważnym jest również, iż wysokość kary umownej nie może być rażąco wygórowana. Więcej w artykule Katarzyny Zabłockiej/Kancelaria Prawnicza Włodzimierz Głowacki i Wspólnicy sp.k. na stronie www.bankier.pl – link