Niedozwolone postanowienia umowne (klauzule abuzywne) Rozmowy o nieruchomościach. Telewizja PTEiDRN

Środowisko przedsiębiorców zajmujących się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami zalewane jest ostatnio falą pozwów w sprawie niedozwolonych postanowień umownych (klauzul abuzywnych) zawartych w umowach pośrednictwa. Niektórzy „rekordziści” otrzymali nawet kilkanaście takich pozwów.

Z pozwami tymi występuje pewne stowarzyszenie ochrony konsumentów z Poznania. Kwestia ta jest przedmiotem gorącej dyskusji w środowisku rynku nieruchomości. Jedno ze stowarzyszeń pośredników zgłosiło nawet sprawę masowych pozwów do prokuratury jednakże prokuratura odmówiła wszczęcia postępowania w tej sprawie uzasadniając, że fakt wnoszenia pozwów o uznanie danej klauzuli za niedozwolona nie może byc uznane za działanie niezgodne z prawem, a wręcz przeciwnie jest to działanie społecznie akceptowane, bowiem co do zasady ma chronić interesy konsumentów.

Tak więc wydaje się, że pierwotnym problemem w tej sprawie jest dawanie powodu do występowania z takimi pozwami, czyli tolerowanie przez przedsiębiorców w swoich umowach klauzul niedozwolonych. Wtórnym problemem choć finansowo dla pozwanych istotnym i bolesnym jest obejmowanie kilku postanowień z jednej umowy (wzorca umowy) wieloma pozwami a nie tak jak to chociażby wynika z praktyki UOKiK jednym pozwem wielu postanowień (nie jest to jednak formalna reguła).

Zapraszamy do obejrzenia kolejnego odcinka „Rozmów o Nieruchomościach” tym razem o niedozwolonych postanowieniach umownych rozmawiają Pani Aneta Filipiak Karasińska Prezes Stowarzyszenia Pośredników w Obrocie Nieruchomościami Polski Centralnej w Łodzi i Zbigniew Kubiński Prezydent PTEiDRN. Rozmowa nagrana we wrześniu 2012 roku.

Artykuł 385 ze znaczkiem 1 definiuje  klauzulę abuzywną następująco „Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.”