Drapacze chmur z drewna. Cuda inżynierii powstają na całym świecie. Jak się je buduje?

Drapacze chmur z betonu, stali i szkła nikogo już nie dziwią. Architekci są dziś jednak w stanie wznieść wieżowce w zupełnie innej technologii. Wykorzystują do tego celu… drewno. A konkretnie drewno konstrukcyjne – zwane też drewnem klejonym lub CLT.

Jest wykorzystywane w budownictwie dość powszechnie od lat 90, jednak wyłącznie w znacznie mniej okazałych budowlach. Wieżowce z drewna są wciąż nowością. Jakie bariery przekroczyli konstruktorzy i architekci?

Oakwood Timber Tower 2 The Lodge http://www.plparchitecture.com/oakwood-timber-tower-2.html

Drewno wykorzystywane do budowy nie jest po prostu pociętym na listewki drzewem. Cienkie paski materiału są sklejane ze sobą pod kątem 90 stopni, a następnie ściska się je w olbrzymie panele lub belki.

Konstruktorzy decydują się na wykorzystanie go do wznoszenia wysokich budynków lub użycia jako elementu większych kompleksów. W kanadyjskim Vancouver powstał hybrydowy budynek, który składa się z tradycyjnego, stalowo-betonowego rdzenia oraz zbudowanej z drewna ramy.

Budynek z drewna? Dziś to możliwe Michael Green Architecture and Gensler

Najwyższy budynek na świecie stworzony z drewna to Mjøstårnet w norweskim Brumunddal. Jego wysokość to 85,4 metra. Mieszczą się w nim apartamenty, hotel, restauracje oraz biura i przestrzenie publiczne.

Konstruktorzy zapewniają, że pomimo zastosowania drewna budowla będzie odporna zarówno na deszcz, jak i na ogień.

Budowanie z drewna pomaga w ochronie środowiska?

Øystein Elgsaas, skandynawski architekt, propagator wykorzystania drewna w budownictwie i projektant budynku w Brumunddal, twierdzi, że wykorzystanie tego materiału chroni przyrodę.

– Drzewa magazynują węgiel. Jeśli zetniesz je w odpowiednim momencie – w którym więcej węgla już wchłonąć nie będą mogły – to w zasadzie przedłużasz cykl życia drzewa. Węgiel, które zmagazynowało, nie wraca do przyrody przez 200-300 lat – stwierdził.

Dodał, że jeżeli CTL ma być materiałem budowlanym przyszłości, wykorzystywanym przez kolejne 30 lat, już dziś trzeba zaplanować plantacje.